Aandachtsgebieden
- Trauma-opvang
- Levensverhalen en levensgebeurtenissen
- Medische ethiek
- Gezondheidsrecht
- Moreel beraad
Het is belangrijk om aandacht te geven aan mensen die ziek zijn en soms ook niet meer beter worden. Dat heb ik heb van huis uit meegekregen. Ik ben begonnen als verpleegkundige op de hartbewaking en de spoedeisende hulp. Maar ik wilde meer aandacht en tijd kunnen geven aan mensen. Na een studie Theologie en Ethiek werd ik geestelijk verzorger en medisch ethicus in het Anna.
Ik praat met patiënten, hun familie en vrienden als ze iets ingrijpends meemaken. En ook met medewerkers van het ziekenhuis, hospice en de ouderenzorg. Een goed gesprek, rituelen, een gedicht, samen een kaarsje branden… dat geeft veel mensen rust. Mensen mogen mij altijd vragen om een gesprek als ze steun nodig hebben. Maar vaak halen verpleegkundigen of artsen ons bij een patiënt of cliënt.
Ook hou ik me bezig met medisch-ethische kwesties in het ziekenhuis, hospice en ouderenzorg. Bijvoorbeeld met vragen als: mag een dokter alles wat kan ook uitvoeren? Wat is goede zorg? En moet je een hoogbejaarde patiënt wel opereren, ook als je weet dat die er na de operatie waarschijnlijk slechter aan toe is? Voor dat soort vragen hebben we hier in het Anna het ‘Moreel Beraad’. Daar komen we met heel verschillende zorgverleners bij elkaar. We kijken bijvoorbeeld terug op hoe een behandeling is gegaan. En bespreken wat in dit geval de moeilijke besluiten waren die we moesten nemen. Daarbij stellen we de vraag: ‘doen we de dingen goed of doen we de goede dingen?’
Opleiding
Na mijn studie Verpleegkunde studeerde ik Theologie in Utrecht en Zorg, Ethiek en Beleid en een Universitaire lerarenopleiding Zorgethiek aan de Tilburg University. Daarna heb ik nog een doctoraalprogramma Pastorale Studies (trauma-opvang) gevolgd in Nijmegen.
